ἐπιπάλλω

Δέσποινα γὰρ γέροντι νυμφίῳ γυνή → Mulier fit domina sponso, simulac senuerit → Die Frau beherrscht, sobald er alt, den Bräutigam

Menander, Monostichoi, 129

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἐπιπάλλω	Medium diacritics: ἐπιπάλλω	Low diacritics: επιπάλλω	Capitals: ΕΠΙΠΑΛΛΩ
Transliteration A: epipállō	Transliteration B: epipallō	Transliteration C: epipallo	Beta Code: e)pipa/llw

English (LSJ)

A brandish at or against, βέλη A.Ch.162 (lyr.).

[Seite 967] dazu schwingen, βέλη Aesch. Ch. 160; ἐπέπηλεν erkl. Hesych. ἐκλήρωσεν.

ἐπιπάλλω: πάλλω πρός τινα ἢ ἐναντίον τινός, βέλη Αἰσχύλ. Χο. 161. ― Καθ᾿ Ἡσύχ. «ἐπέπηλεν· ἐκλήρωσεν».

brandir.
Étymologie: ἐπί, πάλλω.

ἐπιπάλλω (Α) πάλλω
1. κραδαίνω, πάλλω, τινάζω εναντίον κάποιου ή προς το μέρος του («βέλη ‘πιπάλλων Ἄρης», Αισχύλ.)
2. (κατά τον Ησύχ.) «ἐπέπηλεν
ἐκλήρωσεν».