παχύαιμος

English (LSJ)

[ῠ], ον,

   A thick-blooded, Hp.Vict.2.46.

German (Pape)

[Seite 539] dickblütig, Hippocr.

Greek (Liddell-Scott)

πᾰχύαιμος: -ον, ὁ ἔχων παχὺ ἢ πηκτὸν αἷμα, Ἱππ. 357. 10.

Greek Monolingual

-ον, Α
αυτός που έχει πηχτό αίμα («ζῷον παχύαιμον», Ιπποκρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < παχυ- + -αιμος (< αἷμα), πρβλ. ολιγό-αιμος].