ἐμβασιλεύω

English (LSJ)

   A to be king in or among, c. dat., πόλεσι Od.15.413; Μολοσσίᾳ Pi.N.7.38; ἀνδράσιν A.R.1.173; οὐρανῷ Hes.Th.71, etc.; τοῖς ἀνθρώποις Iamb.Protr.20; ὅθ' ἄρ' Ἄδρηστος πρῶτ' ἐμβασίλευεν Il. 2.572: c. gen., πάντων Theoc.17.85.

German (Pape)

[Seite 805] darin, darüber König sein, herrschen; πόλεσι Od. 15, 412; ὅθι Il. 2, 572; Μολοσσίᾳ Pind. N. 7, 38; οὐρανῷ Hes. Th. 71; sp. D.; ἀνδράσιν Ap. Rh. 1, 173; πάντων Theocr. 17, 85.

Greek (Liddell-Scott)

ἐμβασιλεύω: βασιλεύω ἐν τόπῳ τινί, μετὰ δοτ., τῇσιν (ταῖς πόλεσιν) ἐμβασίλευε Ὀδ. Ο. 413· οὐρανῷ Ἡσ. Θ. 71, κτλ.· ὅθ᾿... Ἄδρηστος πρῶτ᾿ ἐμβασίλευεν Ἰλ. Β. 572: μετὰ γεν., πάντων Θεόκρ. 17. 85.

French (Bailly abrégé)

régner dans ou sur, dat. du pays ou gén. de pers..
Étymologie: ἐν, βασιλεύω.

English (Autenrieth)

be king in, rule therein, Il. 2.572 and Od. 15.413.

English (Slater)

ἐμβᾰςῐλεύω
   1 reign over c. dat. Μολοσσίᾳ δ' ἐμβασίλευεν ὀλίγον χρόνον (sc. Νεοπτόλεμος) (N. 7.38)

Spanish (DGE)

1 intr. reinar, ser rey ὅθ' ἄρ' Ἄδρηστος πρῶτ' ἐμβασίλευεν Il.2.572, cf. Theoc.16.100, Q.S.13.531, c. dat. de lugar τῇσιν (πόλεσι) Od.15.413, cf. Hes.Fr.23a.36, 129.10, Μολοσσίᾳ Pi.N.7.38, c. suj. de dioses οὐρανῷ Hes.Th.71, Op.111, ἁλὸς πόρῳ de Posidón, Opp.H.1.73, ἐν οὐρανῷ ἀγλαόεντι Cod.Vis.Laud.2, c. dat. de pers. ἀνδράσιν A.R.1.173, cf. 798, 2.358, Iambl.Protr.20 (p.127), c. gen. πάντων Theoc.17.85, cf. Orph.H.79.5, abs. οὐρανίη ὅταν ἡ χάρις ἐμβασιλεύσῃ Orac.Sib.8.195.
2 tr. reinar sobre, ser emperador de Αὔσονας SEG 47.1749.17 (Frigia, imper.).

Greek Monolingual

ἐμβασιλεύω (AM)
βασιλεύω («ὅθ' Ἄδρηστος πρῶτ' ἐμβασίλευε»).

Greek Monotonic

ἐμβᾰσῐλεύω: μέλ. -σω (ἐν), βασιλεύω σε έναν τόπο ή είμαι βασιλιάς μεταξύ άλλων βασιλέων, με δοτ., σε Όμηρ.

Russian (Dvoretsky)

ἐμβᾰσιλεύω: (где-л. или над чем-л.) царствовать (πόλεσι Hom.; Μολοσσίᾳ Pind.; οὐρανῷ Hes.; τῶν πάντων Theocr.).