βυτίνα
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
Greek Monolingual
η (AM βυτίνη)
πήλινο δοχείο για νερό, κρασί ή λάδι
αρχ.
ουροδοχείο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. όπως είναι και πολλές άλλες λέξεις που δηλώνουν δοχεία (πρβλ. αμίς, βούτη κ.ά.). Παράλληλα προς τον τ. βυτίνη υπάρχει ο τ. πυτίνη «πλεκτή φιάλη με επένδυση από κλαδιά ή φλοιό λυγαριάς». Δεν είναι γνωστό ποιος από τους δύο τύπους είναι προγενέστερος. Εάν θεωρηθεί ως αρχικός ο τ. βυτίνη, είναι πιθανή η σύνδεση με τις γλώσσες του Ησυχίου βύττος «γυναικός αιδοίον», βύτανα «κόνδυλοι», ενώ με αρχικό τ. πυτίνη δεν αποκλείεται η υπόθεση ότι πρόκειται για δάνεια λ., αν και μόνο ο τ. με το ηχηρό -β- απαντά στις ξένες γλώσσες. Το λατ. butina είναι δάνειο από την Ελληνική
πρβλ. επίσης και λατ. buttis «βαρέλι» > butticula, butticella].
