ἄποθεν

English (LSJ)

freq. as

   A f.l. for ἄπωθεν (q.v.) in codd., as Th.2.81, Arist. Pol.1280b18, etc., cf. Hsch.

German (Pape)

[Seite 302] (ἀπό), = ἄπωθεν, aus der Ferne, fernher, Aesch. frg. 376, u. häufiger Xen. u. Sp.; ὁ ἄποθεν, der Entfernte, Arist. pol. 2, 1, 14.

Greek (Liddell-Scott)

ἄποθεν: ἐπίρρ., (ἀπὸ), πόρρωθεν, μακρόθεν, σφενδονᾶν, ἀκοντίζεν Θουκ. 2. 81, Ξεν., κλ.: μετὰ γεν. ἄποθεν τοῦ τείχους Αἰσχίν. 14. 12. ΙΙ. μακράν, ἐν ἀποστάσει, Θουκ. 6. 7 ἡ γῆ ἡ ἄποθεν Ξεν. Κυν. 9. 2 καὶ 16· οἰκεῖν ἄπ. Ἀριστ. Πολιτικ. 3. 9, 10· οἱ ἄπ. σύμμαχοι αὐτόθι 8. Ὁ παλαιὸς Ἀττ. καὶ μᾶλλον συνήθης τύπος εἶναι τὸ ἄπωθεν, ὅ ἴδε.

French (Bailly abrégé)

ou mieux ἄπωθεν;
I. adv. 1 de loin;
2 au loin;
II. (prép.) loin de, gén..
Étymologie: ἀπό, -θε.

Spanish (DGE)

v. ἄπωθεν.

Greek Monolingual

ἄποθεν επίρρ. (Α)
βλ. άπωθεν.

Greek Monotonic

ἄποθεν: επίρρ. (ἀπό)·
I. από μακριά, σε Θουκ., Ξεν.
II. μακριά, σε απόσταση, σε Θουκ., Ξεν.

Russian (Dvoretsky)

ἄποθεν: I adv.
1) издали, издалека (σφενδονᾶν Thuc.);
2) на расстоянии, далеко (οἰκεῖν Arst.): ὁ ἄ. Xen., Arst. далекий, дальний.
II в знач. praep. cum gen. вдали от (τινος Aeschin.).

Middle Liddell

[ἀπό]
I. from afar, Thuc., Xen.
II. afar off, Thuc., Xen.