decoro

Latin > English (Lewis & Short)

dĕcŏro: āvi, ātum, 1, v. a. decus,
I to decorate, adorn, embellish, grace, beautify (class, and freq.).
I Lit., with abl.: Larem corona nostrum decorari volo, Plaut. Trin. 1, 2, 1: oppidum ex pecunia sua locis communibus monumentisque, Cic. Verr. 2, 2, 46; Verg. A. 6, 217: templa novo saxo, Hor. Od. 2, 15, 20: dissignatorem lictoribus atris, surrounds, id. Ep. 1, 7, 6, etc.: quae tuos digitos decorat, Plaut. Mil. 4, 2, 58; cf. so without abl., Tib. 2, 2, 6: nescias an te generum beati Phyllidis flavae decorent parentes, Hor. Od. 2, 4, 14; Liv. 1, 26 et saep. —
II Trop., to decorate, distinguish, honor, with abl.: nemo me lacrumis decoret nec funera fletu Faxit, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34; cf.: egregias animas ... decorate supremis Muneribus, Verg. A. 11, 25: quem populus R. singularibus honoribus decorasset, Cic. Balb. 6 fin.; cf.: aliquem amplissimis honoribus et praemiis, id. de Or. 1, 54, 232: O clementiam admirabilem atque omni laude decorandam! id. Lig. 2 fin.: delubra deorum pietate, domos suas gloriā, Sall. C. 12, 4: nec prave factis decorari versibus opto, Hor. Ep. 2, 1, 266: inani vocis sono decoratum, Cic. Tusc. 5, 41, 119 et saep. —Without abl.: quam (remp.) ipse decorarat atque auxerat, id. Pis. 12, 27; id. Brut. 75, 265: bene nummatum decorat Suadela Venusque, Hor. Ep. 1, 6, 38.—Hence, dĕ-cŏrātus, a, um, P. a., adorned, beautiful.—In sup.: orationes, Boeth. Arist. Elench. Soph. 1, 12, p. 743.

Latin > French (Gaffiot 2016)

dĕcŏrō,¹¹ āvī, ātum, āre (decus), tr, décorer, orner, parer : Cic. Verr. 2, 2, 112 ; Hor. O. 2, 15, 20 || [fig.] honorer, parer, rehausser : Cic. Balbo 16 ; de Or. 1, 232 ; Arch. 22.

Latin > German (Georges)

decoro, āvi, ātum, āre (decus), zieren, schmücken, verherrlichen, I) eig.: utrumque currus latus deorum simulacra ex auro argentoque expressa decorabant, Curt.: quem modo decoratum ovantemque victoriā incedentem vidistis, Liv. – m. Abl. womit? qui oppidum non maximum maximis ex pecunia sua locis communibus monumentisque decoravit? Cic.: Rhodios parte praedae et spoliis navalibus decoratos domum redire iubet, Liv.: Iovis optimi maximi ornatu decoratus, Liv.: his insignibus decoratus, Liv.: designatorem decorat (umgibt mit) lictoribus atris (scherzh. v. der ungesunden Jahreszeit, die den L. mit seinen schwarzen Dienern nötig macht), Hor. – II) übtr.: quam (rem publicam) ipse decorarat et auxerat, Cic.: haec omnia vitae decorabat dignitas et integritas, Cic. – m. Abl. womit? alqm lacrumis, Enn. fr. var. 17: egregias animas supremis muneribus, Verg.: alqm singularibus honoribus od. amplissimis honoribus et praemiis, Cic.: deorum delubra pietate, domos suas gloriā, Cic.: o clementiam admirabilem atque omni laude, praedicatione, litteris monumentisque decorandam! Cic.: ut omne, quod honestum nos et laudabile esse dicimus, id illi cassum quiddam et inani vocis sono decoratum esse dicant, für ein nichtiges u. mit leerem Wortgeklingel herausstaffiertes Ding erklären, Cic. Tusc. 5, 119.