διαθολόω
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
English (LSJ)
A darken, ἡ σκιὰ τῆς γῆς δ. τὸ φέγγος Plu.Daed.4:—Pass., τῆς θαλάσσης διαθολωθείσης Id.2.978b.
German (Pape)
[Seite 579] ganz schwärzen, trüben, θάλασσαν, vom Tintenfisch, Plut. sol. an. 26.
Greek (Liddell-Scott)
διαθολόω: καθιστῶ τι θολόν, θάλασσαν Πλούτ. 2. 978Β.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ao. Pass. fém. gén. διαθολωθείσης;
remuer la vase ; troubler profondément, acc..
Étymologie: διά, θολόω.
Spanish (DGE)
oscurecer, nublar τὰς ὄψεις Plu.Eum.16, τὸ φέγγος (τῆς σελήνης) Plu.Fr.157.4, en v. pas. θαλάττης διαθολωθείσης oscurecido el mar (por la tinta de la sepia), Plu.2.978b, τὸ σχῆμα καὶ τὸ χρῶμα τέλεον διατεθολωμένοι καὶ ῥυπῶντες Origenes Comm.in Mt.10.7
•enturbiar en metáf. τὸν ἐν τῇ ψυχῇ αἰθέρα Philostr.VA 1.8.
Russian (Dvoretsky)
διαθολόω: делать мутным, мутить (θάλασσα διαθολωθεῖσα Plut.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δια-θολόω geheel troebel maken.
