θῆμα
From LSJ
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
English (LSJ)
ατος, τό, (τίθημι)
A tomb, S.Fr.541. II = prooemium, Gloss.
German (Pape)
[Seite 1208] τό, = θήκη od. ἀνάθημα, Soph. frg. 484.
Greek (Liddell-Scott)
θῆμα: τό, (τίθημι) = θήκη, Σοφ. Ἀποσπ. 484.
Greek Monolingual
θῆμα, τὸ (Α) τίθημι
1. τάφος, μνήμα, θήκη νεκρού
2. γλωσσ. προοίμιο.
Russian (Dvoretsky)
θῆμα: ατος τό Soph. = θήκη.
Frisk Etymological English
θημών See also: s. τίθημι.
