ἀποπενθέω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
A mourn for, τινά Plu.Cor.39.
German (Pape)
[Seite 318] (vollständig) betrauern, τινά Plut. Cor. 39.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποπενθέω: πενθῶ, θρηνῶ τινα, μ. αἰτ. Πλουτ. Κορ. 39. ΙΙ. παύομαι πανθῶν, ἐπειδὴ δὲ ἀποπενθεῖν Πάτροκλον καιρὸς ἦν Γρηγ. Ναζ. τ. Ι. σ. 889Β.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
pleurer sur.
Étymologie: ἀπό, πενθέω.
Spanish (DGE)
1 plañir, llorar a un muerto, Plu.Cor.39.
2 dejar de llorar τοῦ ἀποπενθεῖν Πάτροκλον καιρὸς ἦν Gr.Naz.Ep.166.2.
Greek Monotonic
ἀποπενθέω: μέλ. -ήσω, πενθώ, θρηνώ για κάποιον, τινά, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ἀποπενθέω: оплакивать (τινα δέκα μῆνας Plut.).
Middle Liddell
to mourn for, τινά Plut.
