κουκούφας
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ὁ, Egyptian name for ἔποψ, Horap.1.55: gen.
A κοκκούφατος PMag.Berol.2.18:—Dim. κοκκοφάδιον PMag.Lond.121.411.
Greek (Liddell-Scott)
κουκούφας: ὁ, κατά τινας ὁ πελαργός, κατ’ ἄλλους ὁ ἔποψ, Ὡραπόλλων 1. 55.
Spanish
Greek Monolingual
κουκούφας, ὁ (Α)
τσαλαπετεινός.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ανάγεται σε ονοματοποιία και συνδέεται με αρχ. ινδ. kukkubha- «φασιανός» και λατ. cucubio «(για κουκουβάγια) κραυγάζω»].
Frisk Etymological English
(κοκκ-), -ατος
Grammatical information: m.
Meaning: `Egyptian name of the ἔποψ (Horap. 1. 55, PMag. Berol. 2, 18)
Derivatives: Diminut. κοκκοφάδιον (PMag. Lond. 121, 411; cf. Dölger ByzZ 38, 213).
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Egypt.
Etymology: Onomatopoetic word, to be compared with Skt. kukkubha- Phasianus gallus', Lith. cucubiō, -īre from the cry of the screech-owl. Cf. on κικκαβαῦ; also Pok. 536, W.-Hofmann s. cucubiō, Mayrhofer s. kukkubhaḥ m..
Frisk Etymology German
κουκούφας: (κοκκ-), -ατος
{koukoúphas}
Grammar: m.
Meaning: ägyptischer Name des Wiedehopfes, ἔποψ (Horap. 1. 55, PMag. Berol. 2, 18)
Derivative: mit dem Deminutivum κοκκοφάδιον (PMag. Lond. 121, 411; vgl. Dölger ByzZ 38, 213 m. Lit.).
Etymology : Onomatopoetisches Wort, mit aind. kukkubha- Phasianus gallus, lit. cucubiō, -īre vom Schrei der Nachteule u. a. elementarverwandt. Vgl. zu κικκαβαῦ; außerdem WP. 1, 331, Pok. 536, W.-Hofmann s. cucubiō, Mayrhofer s. kukkubhaḥ m. weiterer Lit.
Page 1,934
