κραυγάζω

English (LSJ)

= κράζω, of dogs, bay, Lyr.Adesp.135; of ravens, croak, Arr.Epict.3.1.37; of men, cry aloud, shout, D.54.7, LXX 2 Es.3.13, Ev.Jo.18.40, Polem.Cyn.40, Gal.8.287; κ. μὴ θυμοῦ" Phld.Ir.p.70 W.; κραυγάζω κοὐκ ἐπακούει Riv.Fil.57.380 (Aptera).

French (Bailly abrégé)

crier, criailler ; particul. aboyer ; croasser.
Étymologie: κραυγή.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κραυγάζω [κραυγή] schreeuwen:. ἐκραύγαζον Ὠσαννά zij schreeuwden: “Hosanna!” NT Io. 12.13. blaffen:. ἡ... κύων ἐκείνη κραυγάζουσα die teef die blaft Plat. Resp. 607b.

German (Pape)

schreien, krächzen, wie κράζω; κραυγάζουσα κύων p. bei Plat. Rep. X.607b; κραυγάσας Dem. 54.7; Sp.; in B.A. 396 verworfen; vgl. Lobeck Phryn. 337.

Russian (Dvoretsky)

κραυγάζω:
1 рычать, ворчать (κραυγάζουσα κύων Plat.);
2 кричать, вопить NT.

English (Strong)

from κραυγή; to clamor: cry out.

English (Thayer)

imperfect 3rd person plural ἐκραύγαζον; future κραυγάσω; 1st aorist ἐκραύγασα; (κραυγή); to cry out, cry aloud, (equivalent to κράζω (see βοάω, at the end, and below)): to shout, foll. by direct discourse, L T Tr WH in λέγων added, to cry out in these words, followed by direct discourse: T omits λέγοντες), and L T Tr WH also in 12; κραυγάζειν καί λέγειν, L T Tr marginal reading; φωνή μεγάλη ἐκραύγασεν, followed by direct discourse, τίνι, to cry out to, call to, one (see κράζω, 2and at the end), followed by direct discourse R G. The word is rare in Greek writings: Demosthenes, p. 1258,26; of the shouts in the theatres, Epictetus diss. 3,4, 4; of a raven, ibid. 3,1, 37; Galen, others; first in a poetic fragment in Plato, rep. 10, p. 601b.; once in the O. T. viz. 2Esdr. 3:13. Cf. Lob. ad Phryn., p. 337.

Greek Monolingual

(AM κραυγάζω, Μ και κραυάζω) κραυγή
1. βγάζω κραυγή, φωνάζω δυνατά («ὅτι ὁ λαὸς ἐκραύγασε φωνῆ μεγάλη», ΠΔ)
2. (για σκύλο) γαβγίζω
3. (για κόρακα) κρώζω.

Greek Monotonic

κραυγάζω: μέλ. -σω (κραυγή), γαβγίζω, λέγεται για σκύλους, ποιητ. παρά Πλάτ.· λέγεται για άνδρες, φωνάζω δυνατά, ουρλιάζω, σε Δημ., Κ.Δ.

Greek (Liddell-Scott)

κραυγάζω: κράζω, ἐπὶ κυνῶν, ὑλακτῶ, Ποιητὴς ἐν Πλάτ. Πολ. 607Β· ἐπὶ κοράκων, κρώζω, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 3. 1, 37· ἐπὶ ἀνθρώπων, ἐκπέμπω ἰσχυρὰν κραυγήν, κράζω μετὰ δυνάμεως, βοῶ ἰσχυρῶς, «ξεφωνῶ», Δημ. 1258. 26, Ἑβδ., Κ. Δ., πρβλ. Λοβ. εἰς Φρύν. 337.

Middle Liddell

κραυγάζω, fut. -σω κραυγή
to bay, of dogs, Poeta ap. Plat.; of men, to cry aloud, scream, Dem., NTest.

Chinese

原文音譯：kraug£zw 克老瓜索
詞類次數：動詞（7）
原文字根：呼喊
字義溯源：喧鬧，喊叫，喊著，喊著說，喧嚷，呼叫，求救；源自（κραυγή）=喧嚷）；而 （κραυγή）出自（κράζω）*=哇哇叫）。這字並不是哭泣的哀號，卻是歡呼的大喊，如百姓對主耶穌喊和散那（ 約12:13）；有時是鬼對主耶穌喊，你是神的兒子（ 路4:41）；有時是主耶穌權能的大聲呼叫說，拉撒路出來（ 約11:43）。參讀 （ἀναβοάω）同義字
出現次數：總共（8）；太（1）；路（1）；約（5）；徒（1）
譯字彙編：
1） 喊著（2） 路4:41； 約19:12；
2） 喊著說（2） 約19:6； 約19:15；
3） 他們⋯喊著（1） 約18:40；
4） 他⋯喧嚷（1） 太12:19；
5） 就喧嚷（1） 徒22:23；
6） 呼叫說（1） 約11:43