Πηνελόπεια
ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)
English (LSJ)
ἡ, Penelope, Od.24.194, etc.; Πηνελόπη, first in Hdt. 2.145, Ar.Th.547; Dor.
A Πᾱνελόπᾱ AP6.289 (Leon.).
Greek (Liddell-Scott)
Πηνελόπεια: ἡ, θυγάτηρ τοῦ Ἰκάρου, γυνὴ τοῦ Ὀδυσσέως, Ὀδ. Ω. 195, κτλ.· Πηνελόπη, πρῶτον παρ᾿ Ἡροδ. 2. 145, Ἀριστοφ. Θεσμ. 547· Δωρ. Πανελόπᾱ, Ἀνθ. Π. 6. 289. (Τὸ ὄνομα αὐτῆς σχετίζεται πρὸς τὴν μυθικὴν διήγησιν περὶ τοῦ ὑφάσματος ὅπερ ὕφαινε (πήνη, πηνίον), οἱονεὶ ἡ Ὑφάντρια, ἴδε Ὀδ. Τ. 138-158.)
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
Pénélope, femme d’Ulysse.
Étymologie: DELG πηνέλοψ.
English (Autenrieth)
Penelope, the daughter of Icarius, and wife of Odysseus, Od. 1.329, etc.
Greek Monotonic
Πηνελόπεια: ἡ, η Πηνελόπη, η σύζυγος του Οδυσσέα, σε Ομήρ. Οδ.· Πηνελόπη, σε Ηρόδ., Αριστοφ.· Δωρ. Πᾱνελόπᾰ, σε Ανθ. [Το όνομά της συνδέεται με τη μυθική αφήγηση για τον ιστό (πήνη, πηνίον), η Υφάντρια, βλ. Ομήρ. Οδ.].
Russian (Dvoretsky)
Πηνελόπεια: дор. Πηνελόπᾱ, ᾱς ἡ Пенелопа (дочь Икария и Перибеи, жена Одиссея) Hom., Her., Arph.
Frisk Etymological English
Grammatical information: f.
Meaning: spouse of Odysseus (Od.).
Other forms: -όπη (posthom.), Πανελόπα (AP 6, 289).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Prob. with Solmsen KZ 42, 232f. from πηνέλοψ (cf. Μερόπ-η : μέροψ; on -εια Risch $ 50c) as old goddess in bird-shape; other argumentation, to be rejected, by Carnoy Les ét. class. 22, 345 f. -- After Kretschmer WienAkAbh. 82, 80ff. (agreeing Lesky AnzAltWiss. 4, 209) as "who removes he woof (Einschlagauszupferin)" from πήνη and ὀλόπτω(?) [most improbable].
Middle Liddell
πηνελόπεια, ἡ,
Penelope, wife of Ulysses, Od.; Πηνελόπη, Hdt., Ar.; doric Πᾱνελόπᾱ, Anth. [Her name is connected with the mythic tale of the web (πήνη, πηνίον), Spinster, v. Od.]
Frisk Etymology German
Πηνελόπεια: (ep. seit Od.),
{Pēnelópeia}
Forms: -όπη (nachhom.), Πανελόπα (AP 6, 289)
Grammar: f.
Meaning: Gemahlin des Odysseus.
Etymology : Wohl mit Solmsen KZ 42, 232f. von πηνέλοψ (vgl. Μερόπη : μέροψ; zu -εια Risch ̨ 50c) als alte Göttin in Vogelgestalt; andere, abzulehnende Begründung von Carnoy Les ét. class. 22, 345 f. — Nach Kretschmer WienAkAbh. 82, 80ff. (zustimmend Lesky AnzAltWiss. 4, 209) a.ls "Einschlagauszupferin" von πήνη und ὀλόπτω(?).
Page 2,529
