φῦ
From LSJ
στάζει γὰρ αὖ μοι φοίνιον τόδ᾽ἐκ βυθοῦ κηκῖον αἷμα → blood oozing from the deep wound, bloody gore drops oozing from the depths of my wound
English (LSJ)
A fie! faugh! an exclam. of disgust, Ar.Lys.295,305, cj. in Th. 245. II Ep. for ἔφυ.
German (Pape)
[Seite 1311] Ausruf des Schmerzes, Unwillens, Abscheus, Ar. Lys. 304.
Greek (Liddell-Scott)
φῦ: ἐπιφώνημα δυσαρεσκείας καὶ ἀηδίας, οὔφ! Ἀριστοφ. Λυσ. 295, 305· πρβλ. φεῦ· ἀλλὰ ΙΙ. φῦ, Ἐπικ. ἀντὶ ἔφυ.
French (Bailly abrégé)
interj.
expression de dégoût ou de dédain : pouah !.
Étymologie: onomatopée.
2= ἔφυ : 3ᵉ sg. ao. épq. de φύω.
English (Autenrieth)
see φύω.
Greek Monotonic
φῦ: ουφ!
I. επιφώνημα δυσαρέσκειας, αποστροφής, σε Αριστοφ.
II. Επικ. γʹ ενικ. αορ. βʹ του φύω.
Russian (Dvoretsky)
φῦ: interj. возглас отвращения или презрения фи! Arph., Luc.
Middle Liddell
fie! faugh! an exclamation of disgust, Ar.
