ἐναντιώνυμος
From LSJ
English (LSJ)
ον,
A having an opposite name, ib.9.
German (Pape)
[Seite 827] mit entgegengesetzten Namen, Nicom. arithm.
Greek (Liddell-Scott)
ἐναντιώνυμος: -ον, ἔχων ἐναντίον ἢ ἀντίθετον ὄνομα, Νικομ. Ἀριθμ. σ. 78, ὁ αὐτὸς ἔχει (ἐν σ. 80) καὶ ῥῆμα ἐναντιωνῠμέομαι.
Spanish (DGE)
-ον
mat. que tiene la denominación contraria de algunos números con relación a sus partes, Nicom.Ar.1.9.
Greek Monolingual
ἐναντιώνυμος, -ον (Α)
(για τη σχέση μεταξύ άρτιων και περιττών αριθμών) ο αριθμός που έχει αντίθετο όνομα από άλλον, όπως άρτιος-περιττός.
