ὁμαρτήδην
From LSJ
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
Adv. = foreg.,
A both together, τὼ δ' ἄρ' ὁμαρτήδην Il.13.584 (Aristarch., ὁμαρτήτην codd.).
German (Pape)
[Seite 329] = Vorigem; so lies't Bekker Il. 13, 584 für ὁμαρτήτην; nach, starch. ist ὁμαρτῆ, od., wie er schreiben will, ὁμαρτή hieraus abgekürzt.
Greek (Liddell-Scott)
ὁμαρτήδην: ἴδε τὸ ῥῆμα ὁμαρτέω Ι. 1.
French (Bailly abrégé)
adv.
ensemble.
Étymologie: ὁμαρτῆ, -δην.
Greek Monolingual
ὁμαρτήδην και ὁμαρτήτην (Α)
(επικ. τ.) επίρρ. συγχρόνως.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁμαρτῆ + επιρρμ. κατάλ. -δην (πρβλ. αμαρτή-δην)].
