βοηλατέω
δι' ἐρημίας πολεμίων πορευόμενος → he marched on without finding any enemy, his route lay through a country bare of enemies
English (LSJ)
A drive away oxen, Ar.Fr.758: generally, urge on, οὓς ἡ Κλεάνθους μωρία βοηλατεῖ Sosith.4; possibly, drive with shouts, Opp.C.4.64. 2 tend oxen, Lyc.816, Plu.Phil.4.
German (Pape)
[Seite 451] 1) Rinder wegtreiben, rauben, Ar. frg. 598 bei Poll. 7, 187; Lycophr. 815. – 2) Rinder hüten, Eustath. – 3) übertr., aufregen, D. L. 7. 173. – Bei Opp. C. 4, 64 = Geschrei erheben; also von βοή?
Greek (Liddell-Scott)
βοηλᾰτέω: ἀπάγω βοῦς, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 598 · καθόλου, ἐρεθίζω, κεντῶ βοῦν ὅπως προχωρήσῃ, Σωσίθ. παρὰ Διογ. Λ. 7. 173, ἴδε N äke Opusc. σ. 7. 2) φροντίζω περὶ βοῶν, περιποιοῦμαι, Λυκ. 816. ΙΙ. (βοὴ) ἐγείρω βοήν, κραυγήν, Ὀππ. Κ. 4. 64.
Spanish (DGE)
(βοηλᾰτέω) I intr.
1 agr. conducir, arrear reses Ar.Fr.796
•de donde arar, labrar οἱ βοηλατοῦντες los que aran, los labradores Plu.Phil.4
•guardar, cuidar ganado ὥς σοι κρεῖσσον ἦν μίμνειν πάτρᾳ βοηλατοῦντα Lyc.816.
2 gener. conducir animales ὄφρα ... βοηλατέωσι ... πάντῃ αὔραις ἀντιάσαντες para que ojeen la caza siempre contra el viento Opp.C.4.64.
II tr. fig. aguijonear οὓς ἡ Κλεάνθους μωρία βοηλατεῖ Sosith.4.
Russian (Dvoretsky)
βοηλᾰτέω:
1) гнать или угонять быков Arph.;
2) перен. подстрекать, возбуждать Diog. L.
