δυσείματος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ον, A meanly clad, E.El. 1107.
German (Pape)
[Seite 678] schlecht gekleidet, Eur. El. 1107.
Greek (Liddell-Scott)
δυσείμᾰτος: -ον, πρόστυχα ἐνδεδυμένος, «κακοφορεμένος», Εὐρ. Ἠλ. 1107.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
mal vêtu.
Étymologie: δυσ-, εἷμα.
Spanish (DGE)
(δυσείμᾰτος) -ον
vestido miserablemente, desarrapado, ἄλουτος καὶ δ. E.El.1107.
Greek Monolingual
δυσείματος, -ον (Α)
κακοντυμένος.
Greek Monotonic
δυσείμᾰτος: -ον (εἷμα), άθλια ντυμένος, κακοντυμένος, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
δυσείμᾰτος: плохо одетый Eur.
Middle Liddell
δυσ-είμᾰτος, ον εἷμα
meanly clad, Eur.