ζακαλλής
From LSJ
ἐπιφᾶναι τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένοις, τοῦ κατευθῦναι τοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης → to give light to them that sit in darkness and in the shadow of death to guide our feet into the way of peace | to shine on those who live in darkness and the shadow of death, to guide our feet into the way of peace
English (LSJ)
ές, (κάλλος) A very beautiful, Hsch. ζακελτίδες, v. ζεκ-.
German (Pape)
[Seite 1136] Hesych. = περικαλλής.
Greek (Liddell-Scott)
ζᾰκαλλής: -ές, (κάλλος) περικαλλής, Ἡσύχ.
Greek Monolingual
ζακαλλής, -ές (Α)
πολύ ωραίος, ωραιότατος, περικαλλής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ζα- + -καλλής < κάλλος (πρβλ. α-καλλής, περι-καλλής)].
