πάθηση

Greek Monolingual

η (ΑΜ πάθησις) πάσχω
βλάβη στον οργανισμό και καταστροφή της υγείας και της ισορροπίας του, η κατάσταση του πάσχοντος, νόσος, ασθένεια, οργανική βλάβη («πάθηση τών νεφρών»)
νεοελλ.
1. ιατρ. παθολογική κατάσταση που εκδηλώνεται ως στατική, η οποία μπορεί σχετικά εύκολα να μεταπέσει σε δυναμική εξεργασία, δηλ. σε νόσο
2. γραμμ. μετατροπή, μεταβολή («οι παθήσεις τών φθόγγων»)
αρχ.
κατάσταση κατά την οποία κανείς υφίσταται, παθαίνει, δέχεται κάτι, παθητική κατάσταση («ἡ ποίησις καὶ ἡ πάθησις ἐν τῷ πάσχοντι ἀλλ' οὐκ ἐν τῷ ποιοῦν τι», Αριστοτ.).