καρχαρέος
From LSJ
Χρὴ τῶν ἀγαθῶν διακναιομένων πενθεῖν ὅστις χρηστὸς ἀπ' ἀρχῆς νενόμισται → When a good man is hurt, all who would be called good must suffer with him
English (LSJ)
α, ον, A = κάρχαρος, κύνες EM493.1; cf.foreg.ΙΙ.
German (Pape)
[Seite 1332] eigtl. = Vorigem; bes. bissig, von Hunden u. Wölfen, E. M. 493, 1, als v. l. für καρχαλέος bei Ap. Rh. u. Tryph.
Greek (Liddell-Scott)
καρχαρέος: -α, -ον, = κάρχαρος, ἴδε καρχαλέος ΙΙ.
Greek Monolingual
καρχαρέος, -α, -ον (Α) κάρχαρος
κάρχαρος, δηκτικός, με κοφτερά δόντια.
