φιλόμοχθος
From LSJ
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
English (LSJ)
ον, A = φιλόπονος, Phalar. Ep.126, Ptol.Tetr.158, Jahresh.23 Beibl.178 (Thrace): neuter plural as adverb, φιλόμοχθα Man.4.277.
German (Pape)
[Seite 1282] = φιλόπονος, Phalaris ep. 54 E.; φιλόμοχθα adv., Maneth. 4, 277.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόμοχθος: -ον, = φιλόπονος, ἵνα ἔχῃς ἐπιδεῖξαι σαυτὸν μαχητὴν φιλόμοχθον Φαλάρ. Ἐπιστ. σ. 180, Πρόκλ. Παράφρ. Πτολεμ. 222. ― Ἐπίρρ. φιλόμοχθα, Μανέθων 4. 277.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. φιλόπονος, εργατικός
2. (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) φιλόμοχθα
με φιλοπονία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -μοχθος (< μόχθος), πρβλ. πολύ-μοχθος].