ἀγγαρεία
τὸ δ' ἡδέως ζῆν καὶ ἱλαρῶς οὐκ ἔξωθέν ἐστιν, ἀλλὰ τοὐναντίον ὁ ἄνθρωπος τοῖς περὶ αὑτὸν πράγμασιν ἡδονὴν καὶ χάριν ὥσπερ ἐκ πηγῆς τοῦ ἤθους προστίθησιν → but a pleasant and happy life comes not from external things, but, on the contrary, man draws on his own character as a source from which to add the element of pleasure and joy to the things which surround him
English (LSJ)
ἡ, A impressment for the public service, OGI665.21 (pl.), cf. Arr.Epict.4.1.79; in plural = cursus publicus, SIG880.53 (Pizus, iii A. D.).
German (Pape)
[Seite 10] ἡ, Dienst der ἄγγαροι, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀγγᾰρεία: ἡ, ἀγγελία, ἄγγελμα, εἴδησις, Συλλ. Ἐπιγρ. 4956Α. 21, Ἀρρ. Ἐπικτ. 4. 1, 79.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
• Grafía: graf. ἀνγ- ITemple of Hibis 1.21 (I d.C.), ἐνγαρία BGU 21.3.16 (IV d.C.), ἐγγαρέα PFouad I Univ.6.6, ἀγγαρία Gloss.2.159
I 1requisa gener. pagada, expropiación de alimentos, bienes y esp. medios de transporte, cuyo destino habitual era el ejército ITemple of Hibis l.c., ἂν δ' ἀγγαρεία ᾖ καὶ στρατιώτης ἐπιλάβηται si hay requisa y un soldado le echa mano (a tu burro), Arr.Epict.4.1.79, φόρετρον ὄνου ἀγγαρείας τῷ στρατιώτῃ Stud.Pal.20.75.21 (III/IV d.C.), cf. PApoll.12.6, PFouad I Univ.6.6 en BL 4.32, Charis.Dig.50.4.18, Iust.Nou.17.9, Tib.II Nou.135
•consistente en suministrar vino οἴνου ἐνγαρία BGU 21.3.16 (IV d.C.)
•en plu. ref. a los deberes u obligaciones de los soldados ἐὰν στρατιῶται ... μὴ ὦσιν ἐν ταῖς οἰκείαις ἀγγαρείαις Cod.Iust.12.37.19
•considerada una forma de servidumbre ἀγγαρρία· δουλεία Hsch., ἀνάγκη ἀκούσιος Fr.Lex.III.
2 fig. de una ocupación Possid.M.32.50.
II plu. convoyes del transporte público, IGBulg.1690e.62 (Pizus, Tracia III d.C.).
• Etimología: Cf. ἄγγαρος.