ὀπώριμος

English (LSJ)

A = ὀπωρικός, Anon. ap. Suid.

Greek (Liddell-Scott)

ὀπώριμος: -ον, = ὀπωροφόρος, καρποφόρος, «τοὺς βασιλικοὺς παραδείσους ἐξέτεμεν, οἳ δὴ πλέοι ὀπωρίμων δένδρων ἦσαν» Ἀνώνυμ. παρὰ Σουΐδ. ἐν λέξ. ὀπώρα.

Greek Monolingual

ὀπώριμος, -ον (Α)
οπωροφόρος, καρποφόρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀπώρα + κατάλ. -ιμος πιθ. κατά το κάρπ-ιμος].