ὠκυμάχος
English (LSJ)
[ᾰ], ον, A quick to fight, AP6.132 (Nossis).
Greek (Liddell-Scott)
ὠκυμάχος: -ον, ὁ ὠκέως, ταχέως μαχόμενος, Ἀνθ. Παλατ. 6.132.
French (Bailly abrégé)
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που μάχεται ένθερμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠκύς «οξύς» + -μάχος (< μάχομαι), πρβλ. μονο-μάχος].
Greek Monotonic
Russian (Dvoretsky)
ὠκῠμάχος: стремительный в сражении, воинственный (Λοκροί Anth.).