ἀνυπομόνητος
Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous
English (LSJ)
ον, A unbearable, κακόν Chrysipp.Stoic.3.131; ἀ. θεάσασθαι Arist.Mir. 843a15, cf. D.S.3.29, D.H.6.51, CratesEp.29,etc. Adv. -τως Hsch. s.v. ἀστέκτως. II Act., not enduring, Procl.Par.Ptol.224.
German (Pape)
[Seite 266] dasselbe, Arist. mirab. 130; καὶ δεινὴ ὄψις D. Hal. 6, 51; καὶ πικραὶ κατηγορίαι 9, 44.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνυπομόνητος: -ον, ἀφόρητος, Ἀριστ. π. Θαυμ. 130. 2, Διόδ. 3. 29, «ἀνήκεστον, ἀθεράπευτον, ἀνυπομόνητον» Ἐρωτ. σ. 92. 2) ὁ μὴ ἔχων ὑπομονήν, Νεῖλ. 216D. - Ἐπίρρ. ἀνυπομονήτως, ἄνευ ὑπομονῆς, Μακάρ. 517D: πρβλ. Ἡσύχ. ἐν λ. ἀστέκτως.
Spanish (DGE)
-ον
I 1de abstr. insoportable κακόν Chrysipp.Stoic.3.131, ἀ. θεάσασθαι Arist.Mir.843a15, δριμύτης D.S.3.29, δεινὴ καὶ ἀ. ὄψις D.H.6.51, τὰ ἄλλοις διὰ μαλακίαν ἢ δόξαν ἀνυπομόνητα Crates Theb.Ep.29.
2 que no soporta Procl.Par.Ptol.224
•subst. τὸ ἀ. impaciencia Mac.Aeg.M.34.852C.
II adv. -ως impacientemente ἀ. φερόμενοι Mac.Aeg.M.34.517D, cf. Hsch.s.u. ἀστέκτως.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀνυπομόνητος, -ον)
αυτός που δεν έχει υπομονή
αρχ.-μσν.
αφόρητος.
Russian (Dvoretsky)
ἀνυπομόνητος: невыносимый, нестерпимый (τῆ ὄψει Arst.; δριμύτης Diod.).
