ἄζυγος
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
English (LSJ)
ον, unwedded, κοίτη Luc. Am. 44. = ἀζυγής (not paired), φλέψ the vena azygos, Gal. 15.529 ; in plural, not a pair, σανδάλια Str. 6.1.8.
Spanish (DGE)
(ἄζῠγος) -ον
I 1no uncido βοῦς Dorieus SHell.396.7.
2 que carece de pareja ζῶ ... βίον ἄγαμον, ἄζυγον Phryn.Com.19, ἄ. κοίτη lecho de un soltero, Luc.Am.44
•sin contrapartidas masculina ni femenina, indiferente al sexo del primer eón valentiniano, Iren.Lugd.Haer.1.11.5, Hippol.Haer.6.29.3, cf. 4
•sin par de San Juan Bautista, Pall.V.Chrys.18.238, cf. Gloss.2.219.
3 de objetos en plu. desparejados σανδάλια Str.6.1.8.
4 huero ᾠὰ ... ἄζυγα Cyran.3.55.23.
II medic. ἄ. φλέψ la vena ácigos Gal.15.529.
III fil. único, singular del primer principio pitagórico, Hippol.Haer.6.29.4.
German (Pape)
[Seite 43] = ἄζυξ, κοίτη Luc. Am. 44.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non soumis au joug, d'où
1 non apparié;
2 non conjugal.
Étymologie: ἀ, ζεύγνυμι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἄζυγος -ον [ἀ-, ζυγόν ongetrouwd.
Russian (Dvoretsky)
ἄζῠγος: холостой, одинокий (κοίτη Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
ἄζῠγος: -ον, = ἄζυξ, ὁ μὴ εἰς γάμον ἐλθὼν ἢ ἀνήκων· κοίτη, Λουκ. Ἔρ. 44. 2) κατὰ πληθ., οὐχὶ ζεῦγος, σανδάλια, Στράβ. 259.
Greek Monotonic
ἄζῠγος: -ον = ἄζυξ, μόνος, χωρίς σύντροφο, άγαμος, ανύμφευτος· κοίτη, σε Λουκ.
