θεομάχος
Οὐδ' ἄμμε διακρινέει φιλότητος ἄλλο, πάρος θάνατόν γε μεμορμένον ἀμφικαλύψαι → Nor will anything else divide us from our love before the fate of death enshrouds us
English (LSJ)
ον, fighting against God, Γίγαντες Scymn.637, cf. Act.Ap.5.39, Luc.JTr. 45, Vett.Val.331.12.
German (Pape)
[Seite 1196] gegen Gott streitend; Luc. Iov. Tr. 45; N. T; ἀπόνοια Heraclid. alleg. 1.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui lutte contre la divinité.
Étymologie: θεός, μάχομαι.
Russian (Dvoretsky)
θεομάχος: (ᾰ) борющийся с богами, ведущий борьбу против божества Luc., NT.
Greek (Liddell-Scott)
θεομάχος: -ον, ὁ μαχόμενος ἐναντίον τοῦ θεοῦ, Πράξ. Ἀποστ. ε΄, 39, Λουκ. Διῒ Τρ. 45.
English (Strong)
from θεός and μάχομαι; an opponent of deity: to fight against God.
English (Thayer)
θεομάχου, ὁ (Θεός and μάχομαι), fighting against God, resisting God: Heracl. Pont. alleg. Homer. 1; Lucian, Jup. tr. 45.)
Greek Monolingual
-ο, θηλ. και θεομάχα (AM θεομάχος, -ον)
αυτός που μάχεται κατά του θεού (ή τών θεών).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο- + -μαχος (< μάχομαι) πρβλ. εικονομάχος, πρόμαχος].
Greek Monotonic
θεομάχος: -ον (μάχομαι), αυτός που παλεύει ενάντια στο Θεό, σε Καινή Διαθήκη, Λουκ.
Middle Liddell
θεο-μάχος, ον μάχομαι
fighting against God, NTest., Luc.
Chinese
原文音譯：qeÒmacoj 帖哦-馬何士
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：神（安置者）-爭戰（者）
字義溯源：神的對手，抵抗神，攻擊神；由（θεός）*=神）與（μάχομαι）*=戰爭）組成
出現次數：總共（1）；徒（1）
譯字彙編：
1） 你們⋯攻擊神（1） 徒5:39
