μυριόφωνος
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
ον, with ten thousand voices, APl.5.362.
German (Pape)
[Seite 220] zehntausendstimmig, mit unzähligen Stimmen, δῆμος, Epigr. athl. stat. 33 (Plan. 362).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux mille voix, aux voix innombrables.
Étymologie: μυρίοι, φωνή.
Greek (Liddell-Scott)
μῡριόφωνος: -ον, ὁ ἐκπέμπων μυρίας φωνάς, ὁ λαλῶν πολλὰς γλώσσας, Ἀνθ. Πλαν. 362.
Greek Monolingual
μυριόφωνος, -ον (Α)
αυτός που μιλά πάρα πολλές γλώσσες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μυρι(ο)- + -φωνος (< φωνή)].
Greek Monotonic
μῡριόφωνος: -ον (φωνή), αυτός που ηχεί με δέκα χιλιάδες φωνές, μυριόστομος, σε Ανθ.
