φιλόδικος

English (LSJ)

ον, litigious, ys.10.2, D.56.14, Arist.Rh.1400a19.

German (Pape)

[Seite 1279] Rechtshändel liebend, proceßsüchtig, streitsüchtig, zanksüchtig; Lys. 10, 2; Dem. 56, 14.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui aime les procès, la chicane.
Étymologie: φίλος, δίκη.

Russian (Dvoretsky)

φιλόδῐκος: склонный к сутяжничеству Lys., Dem., Arst.

Greek (Liddell-Scott)

φῐλόδῐκος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τὰς δίκας, τὰ ἐν τοῖς δικαστηρίοις γινόμενα, φιλοπράγμων, Λυσί. 116, 22, Δημ. 1287, 17, Ἀριστ. Ρητ. 2. 23, 23.

Greek Monolingual

-η, -ο / φιλόδικος, -ον, ΝΑ
αυτός που του αρέσουν οι δίκες, αυτός που καταφεύγει συχνά στα δικαστήρια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -δικος (< δίκη), πρβλ. βαρύ-δικος].

Middle Liddell

φῐλό-δῐκος, ον,
fond of lawsuits, litigious, Lys., Dem.

Translations

litigious

Esperanto: procesema; German: prozessfreudig, klagefreudig, klagewütig; Greek: δικομανής, φιλόδικος; Ancient Greek: ἀηδοποιός, δικανικός, δικορράφος, ἐγκληματικός, παλίνδικος, πολύδικος, πολυνεικής, φιλαίτιος, φιλεχθής, φιληλιαστής, φιλόδικος; Ido: procesema; Latin: litigiosus