κλοπός

English (LSJ)

ὁ, A thief, h.Merc.276, Opp.C.1.517.

German (Pape)

[Seite 1456] ὁ, Dieb; H. h. Herc. 276; Opp. C. 11, 517.

French (Bailly abrégé)

1οῦ (ὁ) :
voleur.
Étymologie: κλώψ.
2gén. de κλώψ.

Russian (Dvoretsky)

κλοπός: ὁ вор HH.

Greek (Liddell-Scott)

κλοπός: ὁ, = κλοπεύς, κλώψ, κλέπτης, Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 276, Ὀππ. Κυν. 1. 517.

Greek Monolingual

κλοπός, ὁ (Α) κλέπτω
κλέφτης.

Greek Monotonic

κλοπός: ὁ = κλώψ, κλέφτης, σε Ομηρ. Ύμν.

Middle Liddell

κλοπός, οῦ, = κλώψ,]
a thief, Hhymn.