ἔντεκνος

English (LSJ)

ον, having children, opp. ἄτεκνος, Luc.DMort.6.3.

Spanish (DGE)

-ον
que tiene hijos op. ἄτεκνος Luc.DMort.16.3, cf. Hdn.Philet.31.

German (Pape)

[Seite 854] mit Kindern, Kinder habend, Luc. D. Mut. 6, 3, im Gegensatz von ἄτεκνος, u. a. Sp.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui a des enfants.
Étymologie: ἐν, τέκνον.

Russian (Dvoretsky)

ἔντεκνος: имеющий детей Luc.

Greek (Liddell-Scott)

ἔντεκνος: -ον, ὁ ἔχων τέκνα, ἀντίθ. τῷ ἄτεκνος, Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 6. 3.

Greek Monolingual

ἔντεκνος, -ον (Α)
αυτός που έχει παιδιά.

Greek Monotonic

ἔντεκνος: -ον (τέκνον), αυτός που έχει παιδιά, σε Λουκ.

Middle Liddell

ἔν-τεκνος, ον τέκνον
having children, Luc.