κακήθης
From LSJ
Ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην πρὶν ἂν ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ → It is impossible to know the spirit, thought, and mind of any man before he be versed in sovereignty and the laws
English (LSJ)
ες, = κακοήθης, Hp.Mul.2.141, Nic.Th.152.
German (Pape)
[Seite 1298] ες, poet. = κακοήθης, Nic. Th. 132. 360 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰκήθης: -ες, συγκεκομμ. ἀντὶ κακοήθης, Ἱππ. 655. 22, Νικ. Θηρ. 152.
Greek Monolingual
κακήθης, -ες (Α)
κακοήθης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + -ηθης (< ἦθος), πρβλ. καλοήθης, χρηστοήθης].
