ἐγκοιλαίνω
From LSJ
στεφανηφορήσας καὶ ἱερατεύσας → having worn the crown and having had the priesthood
English (LSJ)
hollow, scoop out, f.l. in Hdt.2.73:—Pass., Theophrastus HP5.2.4.
Spanish (DGE)
ahuecar, hacer cóncavo, vaciar sólo en v. pas., de un árbol, Thphr.HP 5.2.4, ἐγκοιλανθεῖσα (ἡ ῥίζα) si se ahueca la raíz Dsc.2.164, ὅρμοι καὶ λιμένες ... ταῖς ἀκταῖς ἐγκοιλανθέντες Gr.Nyss.M.44.132B, (ὀφθαλμοί) ἐγκοιλαινόμενοι ojos hundidos Gr.Nyss.Beat.158.4.
German (Pape)
[Seite 708] aushöhlen, ausgraben; Her. 2, 73; Theophr.
French (Bailly abrégé)
part. ao. ion. ἐγκοιλήνας;
creuser intérieurement.
Étymologie: ἐν, κοιλαίνω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγκοιλαίνω: ποιῶ τι κοῖλον, Ἡρόδ. 2. 73, Θεοφρ. Ἱστ. Φ. 5. 2, 4.
Greek Monolingual
(AM ἐγκοιλαίνω)
καθιστώ κάτι κοίλο, βαθουλώνω, κουφαίνω.
Greek Monotonic
ἐγκοιλαίνω: μέλ. -ᾰνῶ, κοιλαίνω, βαθουλώνω, δημιουργώ κοιλότητα, σε Ηρόδ.