συνάπτω

English (LSJ)

   A join together,    I in physical sense, Χειρὶ Χεῖρα, of dancers, Ar.Th.955 (lyr.); ξ. καὶ ξυνωρίζου Χέρα, in sign of friendship. E.Ba.198, cf. IA832, Pl.Lg.698d; ἰδού, ξύναψον (sc. τὴν Χεῖρα) E.Ph.106; but σ. Χεῖρέ τινος ἐν βρόχοις bind them fast, Id.Ba.615 (troch.), cf. 546 (lyr.); ξ. πόδα, σ. ἴχνος τινί, meet him, Id.Ion538 (troch.), 663; πόδα ἐς ταὐτὸν ὁδοῦ Id.Ph.37; δρόμῳ σ. meet in full career, ib.1101; ξ. κῶλον τάφῳ approach the grave, Id.Hel.544; φόνος ξ. τινὰ γᾷ Id.Ph.673 (lyr.); ξ. βλέφαρα κόραις close the eyes, Id.Ba.747; στόμα σ. kiss one, Id.IT375; κακὰ κακοῖς σ. link misery with misery, Id.HF1213 (lyr.); κακὰ ξ. . . τινί link him with misery, Id.Med.1232; prov., σ. λίνον λίνῳ join thread to thread, i.e. compare things of the same sort, Stratt.38, Pl.Euthd.298c, Arist.Ph. 207a17, cf. Sch.Pl.l.c.; also δύ' ἐξ ἑνὸς κακὼ σ. E.IT488, cf. Hipp. 515; κοινὴν ξ. δαῖτα παιδί share with him a common meal, Id.Ion 807 (troch.).    2 metaph. of combination in thought, σ. αὐτὰ εἰς ἓν τρία ὄντα Pl.R.588d; σ. ἐν τοῖς λόγοις Id.Sph.252c; ἔχουσί τι κοινὸν [αἱ ἀρχαὶ] τὸ συνάπτον αὐτάς Arist.Fr.17; εἴ τι σ. ἢ ἀφαιρεῖ ἡ διάνοια Id.Metaph.1027b32 (διαιρεῖ Alex.Aphr.); ἀδύνατα σ. Id.Po.1458a27, cf. Phld.Sto.Herc.339.13; σ. τὸ γίγνεσθαί θ' ἅμα καὶ τὴν τελευτὴν τοῦ βίου Alex.149.18; σ. μηχανήν frame a plan, A.Ag.1609, cf. E.Hel. 1034; σ. ὄναρ εἴς τινα connect it with him, refer it to him, Id.IT[59]; σ. λόγον πρός τι D.60.12; πρὸς τὸ ἄκρον οὐ σ. τὸν συλλογισμόν Arist. APr.69a18; σ. ἀλλήλοις τό τ' ἐκστάντες καὶ τὸ ὀξέως" take together, Gal.16.547; συνῆψε τὸν λόγον he continues as follows, Id.15.148; but σ. τὸν λόγον, abridge, Theopomp.Com.22: c. acc. et dat., associate with or attribute to, τί τινι Epicur.Nat.11.9, Sent.Vat.39, Demetr.Lac.Herc.1055.15, cf. Phld.Sign.20:—Pass., συνάπτεται ἕτερον ἐξ ἄλλου Pl.Sph.245e, cf. Phd.60b (v.l.), Epicur.Ep.2p.37U., Nat.28.11; of the words of a sentence, συνάπτεσθαι ἀλλήλοις Gal. 16.546.    II with regard to persons,    1 in hostile sense, σ. τὰ στρατόπεδα εἰς μάχην bring them into action, Hdt.5.75; ἐλπὶς . . ἣ πολλὰς πόλεις συνῆψε has engaged them in conflict, E.Supp.480; so συνῆψε πάντας ἐς μίαν βλάβην involved them in... Id.Ba.1303; for S.Aj.1317, v. συλλύω 11.    b σ. μάχην join battle, Hdt.6.108; στρατεύματι A.Pers.336, cf. E.Heracl.808; σ. πόλεμον πρός τινας Th. 6.13; συνάψαι πόλεμον Ἕλλησιν μέγαν E.Hel.55, cf. Hdt.1.18; τοῖς σοφοῖς εὐκτὸν σοφῷ ἔχθραν συνάπτειν Id.Heracl.459; σ. ἀλκήν Id.Supp.683; also (without μάχην), engage, Hdt.4.80, cf. Ar.Ach.686 (troch.); σ. συνάψεις LXX 4 Ki.10.34; σ. φασγάνων ἀκμάς E.Or.1482 (lyr.); ἔγχη Id.Ph.1192; οὐκ εὐθὺς συνῆψε τὰς ἀπορίας has not immediately rejoined by stating the difficulties, Procl. in Prm.p.533 S.: abs., approach, make contact, Plu.Tim.25:—Pass., μοι πρός τινας νεῖκος συνῆπτο Hdt.7.158, cf. 6.94.    2 in friendly sense, σ. ἑαυτὸν εἰς λόγους τινί enter into conversation with him, Ar.Lys.468 (cf. infr. B.11.1); φιλία σ. τοὺς καλούς τε κἀγαθούς X.Mem.2.6.22:—Pass., παλλακαῖς συνημμένος, of Aristotle, App.Anth.5.11.    b c. acc. rei, σ. μῦθον E.Supp.566; σ. ὅρκους Id.Ph.1241; κοινωνίαν X.Lac.6.3; φιλίαν πρός τινα D.H.19.13, cf. 2.30; freq. in E., σ. τινὶ γάμους, λέκτρα, κῆδος, form an alliance by marriage, Ph.1049 (lyr.), 49, Andr.620, etc.; γένναν Id.Fr.558; τὸν ἔρωτα τῇ κούρῃ Aret.SD1.5:—in Med., κῆδος ξυνάψασθαι τῆς θυγατρός get one's daughter married, Th. 2.29:—Pass., οἱ γάμοι συνήφθησαν PLips.41.7 (iv A.D.); ᾧ συνήφθην ἐκ παρθενίας PSI1.41.5 (iv A.D.); συναφθεῖσά μοι ὡς γαμετή, . . συνήφθην σοι πρὸς γάμου καὶ βίου κοινωνίαν, PMasp.153.5,8 (iv A.D.); μὴ πρὸς γάμον ἡ παῖς καὶ ἑτέρῳ τινὶ συναφθείη Chor. p.227 B.    III Math., esp. in pf. Pass., ὁ λόγος συνῆπται ἔκ τε τοῦ . . καὶ τοῦ . .the ratio is compounded of . ., Archim.Sph.Cyl.2.4, al.; ἀναλογία συνημμένη continued proportion (cf. συνεχής 1.3), Nicom.Ar.2.21; συνημμένη μεσότης geometric mean, ibid.    2 in Music, συνημμένα τετράχορδα conjunct tetrachords, Plu.2.1029a; ἡ συνημμένων νήτη ib. 1137c.    3 in Logic, συνημμένον ἀξίωμα or τὸ σ., hypothetical proposition as premiss in a syllogism. Chrysipp.Stoic.2.68, Phld.Sign.32, S.E.M.8.109, Gell.16.8.9: pl., Plu.2.43c, Procl. in Prm. p.533 S.; κοῖα συνῆπται; what conclusion follows? Call.Fr.70.3:—cf. συνάρτησις 11.    B intr.:    I in local sense, border on, lie next to, τὸ πεδίον τοῦτο συνάπτει τῷ Αἰγυπτίῳ πεδίῳ Hdt.2.75; Τήνῳ συνάπτουσ' Ἄνδρος A.Pers.885 (lyr.); γεώλοφοι συνάπτοντες [τῷ ποταμῷ] reaching to . ., Plb.3.67.9; ἐὰν διώρυγες συνάπτωσι τοῖς Χώμασι PLille 1v.7 (iii B.C.); [τῆς τραχείας ἀρτηρίας] τὸ συνάπτον τῷ στόματι πέρας Gal.6.421; ποταμοῦ στόμα συνάπτον θαλάττῃ ib.712; αὗται μὲν σ., αἱ δ' ἄλλαι ἀσύναπτοι Arist.HA516a30; δύο πόροι εἰς ἓν σ. ib.508a13; τὰ βράγχια σ. ἀλλήλοις ib.507a5; ἡ κοιλία σ. πρὸς τὸ στόμα ib.507a28; of the sides of a cone, πρὸς μίαν κορυφὴν συνάπτειν Thphr.Vert.4.    2 of Time, to be nigh at hand, ὥρα συνάπτει Pi.P.4.247; σ. πρὸς τὸν Χειμῶνα Hp.Aph.2.25; συνάψαντος τοῦ Χρόνου Plb.2.2.8; συνάψαντος τοῦ καιροῦ Id.6.36.1, etc.    3 metaph., σ. ἐν αὐτῇ πάνθ' ὅσα δεῖ τοῖς φίλοις ὑπάρχειν meet together, Arist.EN1156b18; οὐ σ. [αὗται αἱ φιλίαι] do not combine, ib.1157a34; to be connected with, τῷ γένει αἱ ἰδέαι σ. Id.Metaph.1042a15; σ. πρός τι Id.Pol.1276a7, Cat.4b26, APr. 41a1; attach, Id.HA580a15; λύπη σ. [τῷ θεραπεύειν] E.Hipp.187 (anap.), cf. Chrysipp.Stoic.2.174; ὁ πόνος ὁ ὑπερβάλλων συνάψει θανάτῳ will border upon death, Epicur.Fr.448; σ. εἴς τι have reference to, Thphr.CP6.1.2.    II of persons, ξ. λόγοισιν enter into conversation, S.El.21; ἐς λόγους σ. τινί E.Ph.702; σ. εἰς Χορεύματα join the dance, Id.Ba.133 (lyr.); ἐς Χεῖρα γῇ come close to land, Id.Heracl. 429; σ. εἰς τὸν καιρόν come in just at the right time, Plb.3.19.2; σ. τοῖς ἄκροις reach, them, Id.3.93.5, etc.; σ. εἰς Σελεύκειαν Id.5.66.4; πρὸς τὴν παρεμβολήν Id.3.53.10, etc.    2 τύχα ποδὸς ξυνάπτει (s.v.l., -πτοι Murray) μοι, i.e. I have come fortunately, E.Supp. 1014 (lyr.).    3 Astrol., of a heavenly body, to be in conjunction (συναφή) with another, Nech. ap. Vett.Val.280.2, Ptol.Tetr.52, PMag. Leid.W.24.15, Man.2.452, Paul.Al.H.1.    C Med., unite for oneself and so form, φιλίαν D.S.13.32; κῆδος D.C.41.57; v.supr.A.11.2b.    2 to be next to, connected with, τινι X. Oec.5.3.    3 lay hold of, τοῦ καιροῦ Plb.15.28.8.    4 take part with one, assist, τινι E.Hel.1444: abs., A.Pers.742 (troch.); τινος in a thing, ib.724 (troch.), S.Fr.874.    5 bring upon oneself, πληγάς D.40.32.

German (Pape)

[Seite 1003] bei Sp. kommt ein aor. pass. συναφῆναι vor, – 1) zusammenknüpfen, verknüpfen, μηχανήν, Aesch. Ag. 1591; vgl. Eur. Hel. 1040; sprichwörtlich οὐ λίνον λίνῳ συνάπτεις, Plat. Euthyd. 298 c; σύναπτε αὐτὰ εἰς ἓν τρία ὄντα, Rep. IX, 588, d. Bes. – a) im feindlichen Sinne, στρατεύματι μάχην ξυνάψαι, den Kampf beginnen, handgemein werden, Aesch. Pers. 328; u. so ist auch Soph. Ai. 1296 zu nehmen, wo es im Ggstz von συλλύω steht und der Schol. erkl. ξυνάψων αὐτοὺς δηλονότι εἰς μάχην; Her. πόλεμον, 1, 18, Krieg beginnen, μάχην 6, 108, auch συνάπτειν τὰ στρατόπεδα εἰς μάχην, 5, 75, u. ohne μάχην, eine Schlacht liefern, mit einander anbinden, 4, 80, u. pass., νεῖκός μοι συνῆπτο πρός τινα, ich war in Streit gerathen mit Einem, 7, 158; ξυνῆψαν ἔγχη, Eur. Phoen. 1199, μάχην Suppl. 144 u. öfter; ξυνῆψέ μοι πόλεμον, Rhes. 428; κακά τινι, Med. 1232; φασγάνων ἀκμὰς συνήψαμεν, Or. 1482; πόλεμον Thuc. 6, 13; μ άχην Xen. Cyr. 1, 6, 41 u. öfter; vgl. noch πληγὰς συναψάμενος Dem. 40, 32. – b) im freundlichen Sinne, συνάπτεσθαι φιλίαν, Freundschaft unter einander knüpfen, D. Sic. 13, 32; sich anschließen, gemeinschaftliche Sache mit Einem machen, beistehen, χὡ θεὸς συνάπτεται, Aesch. Pers. 729, vgl. 710 u. Soph. frg. 710; ξυνάπτετον πόδα ἐς ταὐτὸν ἄμφω, Eur. Phoen. 37, vgl. Suppl. 1014 Ion 538; ματρὶ γάμους συνάπτει, Phoen. 1056, wie λέκτρα ἀλλήλοισιν, Herc. Für. 1317; χειρὶ χεῖρα, Ar. Thesm. 955; τὰς χεῖρας, Plat. Legg. III, 698 d; εἰκὸς δὲ καὶ τὸ κῆδος ξυνάψασθαι τῆς θυγατρός, Thuc. 2, 29; τὶ πρός τι, Pol. 1, 75, 4 u. öfter, wie a. Sp. – 2) intrans., daranstoßen, angränzen, berühren, Τήνῳ τε συνάπτουσ' Ἄνδρος ἀγχιγείτων, Aesch. Pers. 859; Eur. Hipp. 187; Her. 2, 75; Plat. ep. VIII, 353, d. – Dah. ὥρα συνάπτει, Pind. P. 4, 247, die Zeit steht nahe bevor, sie drängt; χρόνου συνάψαντος, als die Zeit sich näherte, Pol. 2, 2, 8. 4, 27, 1 u. öfter, διὰ τὸ συνάπ τειν τὴν τῆς Πλειάδος δύσιν, 3, 54, 1, – ξυνάπτετον λόγοισιν, sc. ἀλλήλοιν, Soph. El. 21, sich in ein Gespräch einlassen; vgl. συνάπτει ἐν αὐτῇ πάντα ὅσα δεῖ, Arist. eth. 8, 4; auch εἰς λόγους συνῆψα Πολυνείκει, Eur. Phoen. 709, wie Ar. Lys. 468 vollständig sagt τί τοῖσδε σαυτὸν ἐς λόγους τοῖς θηρίοις συνάπτεις; Plat. ξυνάπτει δὲ ἀεὶ παλαιὰ τελευτὴ δοκοῦσα ἀρχῇ φυομένῃ νέᾳ, Ep. VIII, 353 d; συνάπτειν τοῖς ἄκροις, auf die Bergspitzen gelangen, Pol. 5, 98, 5; γεώλοφοι συνάπτοντες τῷ ποταμῷ, 3, 67, 9; auch πρός τι, 3, 84, 1; οὗ συνάπτει τὰ Γαλατικὰ πεδία πρὸς τὴν ἄλλην Ἰταλίαν, 3, 86, 2; u. feindlich, συνάψαι τοῖς πολεμίοις, 3, 83, 6; auch εἰς συνάπτον ἥκειν ἀλλήλοις, sich nähern zum Kampfe, 1, 76, 2; τῶν ὁπλιτῶν συναπτόντων σὺν βοῇ, Plut. Ant. 39. – Bei Nicom. ar. 2, 21 u. sonst ist συνημμένη ἀναλογία eine stetige Proportion.