ὁρμιά
Γυνὴ τὸ σύνολόν ἐστι δαπανηρὸν φύσει → Natura fecit sumptuosas feminas → Es ist die Frau durchaus kostspielig von Natur
English (LSJ)
ἡ, (ὅρμος)
A fishing-line of horse-hair, Pl.Com.11, Antiph.28, Arist.HA621a15, S.E.M.9.3, etc. [ῐ in Babr.6.3 and in ὁρμιατόνος, ὁρμιηβόλος, qq. v.: ῑ metri gr. in dactylic verses, as Theoc.21.11, AP 6.4 (Leon.).]
German (Pape)
[Seite 382] ἡ, die von Pferdehaaren geflochtene Angelschnur; ὁρμιὰν τείνειν, Eur. Hel. 1631; Luc. Pisc. 47; sp. D., wie Opp.; ἀπὸ ὁρμιᾶς ἁλιεύειν, S. Emp. adv. phys. 1, 3; Hesych. erkl. σχοινίον λεπτόν, Moeris erkl. ἀσπαλιευτής ὁ τῇ ὁρμιᾷ χρώμενος ἁλιεύς. – [Ι, in allen Ableitungen lang, ist bei Eur. kurz gebraucht; s. auch ὁρμειά.]
Greek (Liddell-Scott)
ὁρμιά: ἡ, (ὅρμος) ἁλιευτικὸν λεπτὸν σχοινίον ἐξ ἱππείων τριχῶν, κοινῶς «πετονιὰ» καὶ «ὁρμῖδι», Λατ. linea, Εὐρ. Ἑλ. 1615, Πλάτ. Κωμικ. Αἱ ἀφ’ ἱερᾶς 3, Ἀντιφάνης ἐν «Ἁλιευομένῃ» 3, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 37, 9, κ. ἀλλ. [Ἡ παραλήγουσα εἶναι βραχεῖα παρ’ Εὐρ. καὶ Βαβρ. 6. 3· μακρὰ δὲ ἐν δακτυλικοῖς στίχοις, ὡς παρὰ Θεοκρ. 21. 11 (ἔνθα φέρεται ὁρμειαί, πρβλ. Ἀνθ. Π. 6. 4), καὶ ἴδε ὁρμιηβόλος].
