Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

oborior

From LSJ
Revision as of 06:41, 14 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (D_6)

Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous

Euripides, Melanippe Captiva, Fragment 6.11

Latin > English (Lewis & Short)

ŏb-ŏrĭor: ortus, 4,
I v. dep., to arise, appear, spring up (class.): oboritur, nascitur, nam praepositionem ob pro ad, solitam poni, testis hic versus: tantum gaudium oboriri ex tumultu maximo, Paul. ex Fest. p. 190 Müll.: tenebrae oboriuntur, Plaut. Curc. 2, 3, 30: lacrimis ita fatur obortis, Verg. A. 11, 41; Ov. M. 2, 181: bellum, Liv. 21, 8: laetitia, Ter. Heaut. 4, 3, 2: vide, quanta lux liberalitatis et sapientiae mihi apud te dicenti oboriatur, * Cic. Lig. 3, 6: sitis, Suet. Ner. 34: caligo, id. ib. 19 al.: verba, App. Flor. 1, p. 29 Oud.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ŏbŏrĭor,¹¹ ortus sum, ŏrīrī, intr., se lever, s’élever, apparaître [devant] : tenebræ oboriuntur Pl. Curc. 309, les ténèbres se lèvent devant mes yeux, mes yeux se couvrent de ténèbres ; lacrimis ita fatur obortis Virg. En. 11, 41, il prononce ces paroles entrecoupées de larmes ; tanta hæc lætitia obortast Ter. Haut. 680, si grande est la joie qui m’est arrivée ; cf. Cic. Lig. 6.