laetitia

Latin > English

laetitia laetitiae N F :: joy/happiness; source of joy/delight; fertility; fruitfulness; floridity

Latin > English (Lewis & Short)

laetĭtĭa: ae, f. id.,
I joy, esp. unrestrained joyfulness, gladness, pleasure, delight (cf.: gaudium, hilaritas).
I Lit.: laetitia opinio recens boni praesentis, in quo efferri rectum esse videatur, Cic. Tusc. 4, 7, 14: laetitia dicitur exsultatio quaedam animi gaudio efferventior eventu rerum expetitarum, Gell. 2, 27, 3: judicium plenum laetitiae, Cic. de Or. 1, 57, 243: percipere laetitiam ex re, id. ib. 1, 44, 197: prae laetitia lacrumae prosuliunt mihi, Plaut. Stich. 3, 2, 13: ut mea laetitia laetus promiscam siet, id. Ps. 4, 5, 11: totus in laetitiam effusus, wholly dissolved in pleasure, Just. 12, 13, 7: diem perpetuum in laetitia degere, to spend joyfully, Ter. Ad. 4, 1, 6: ne me in laetitiam frustra conicias, id. Heaut. 2, 3, 51: laetitiae dator, i. e. Bacchus, Verg. A. 1, 734: efferri laetitiā, to be transported with joy, Cic. Tusc. 4, 32, 68: exsultare, id. Att. 14, 6, 2: perfrui, id. Cat. 1, 10, 26: afficere aliquem, id. Mil. 28, 77: comitia me laetitiā extulerunt, have rejoiced me exceedingly, id. Fam. 2, 10, 1: laetitiam capere oculis, to enjoy, id. Att. 14, 14, 1: dare alicui, to give delight to, id. Planc. 42, 103: et altera traditur circensis turbae non minus similis veri laetitia, another outbreak of joy, Liv. 45, 1, 6: ut hanc laetitiam nec opinanti primus ei obicerem domi, this cause of joy, Ter. Heaut. 1, 2, 12; cf.: offerre laetitiam alicui, id. Hec. 5, 3, 18.—Esp. of success in love, Prop. 1, 10, 12; 2, 6, 32.—Plur.: quaero quoi ter trinas triplicis tribus demeritas artibus Dem laetitias, Plaut. Ps. 2, 4, 14: incessi omnibus laetitiis laetus, Poët. ap. Cic. Fam. 2, 9, 2.—
II Transf., pleasing appearance, beauty, grace: membrorum, Stat. Th. 6, 571.—Luxuriance, fertility, of plants: trunci, Col. 4, 24, 12: pabuli, plenty, abundance, Just. 44, 4, 14.—Of a fruitful soil: loci, Col. 4, 21, 2.—Of speech, sweetness, grace: laetitia et pulcritudo orationis, Tac. Or. 20.

Latin > French (Gaffiot 2016)

lætĭtĭa,⁸ æ, f. (lætus),
1 allégresse, joie débordante : Cic. Tusc. 4, 14 ; Gell. 2, 27, 3 || dare alicui lætitiam Cic. Planc. 103, causer de l’allégresse à qqn ; id mihi maximæ lætitiæ fuit Cic. Fam. 15, 2, 5, cela m’a causé la plus grande joie ; salutis lætitia Cic. Cat. 3, 2, joie d’être sauvé
2 beauté, charme, grâce : Stat. Th. 6, 571 || fertilité : Col. Rust. 4, 24, 12 ; Col. Rust. 4, 21, 2 || agrément du style : Tac. D. 20, cf. lætus S 6.

Latin > German (Georges)

laetitia, ae, f. (laetus), I) subj. = die Freude, die sich äußerlich offenbart, die Fröhlichkeit, der Jubel (Ggstz. tristitia, maeror, dolor, cura), Cic. u.a.: laetitia victoriae, Liv.: laetitiam capere od. percipere ex alqa re, Cic.: dare alci laetitiam, die Fr. gewähren, Cic.: in laetitiam conicere alqm, Ter.: gaudium atque laetitiam agitare, sich der Freude u. Fröhlichkeit überlassen, Sall.: laetitiā frui maximae praeclarissimaeque pugnae, Cic.: laetitiam alci afferre (v. einem Umstand), Cic.: ingenia in laetitiam evocare, zur Fr. stimmen, Sen.: victoriae laetitiam geminare (v. einem Ereignis), Liv.: alcis rei laetitiam minuere (v. einem Umstand), Liv.: satis moderate ferre laetitiam, Liv.: maximam laetitiam capere ex alcis litteris de spe minime dubia et plane explorata triumphi, Cic. ep.: nec praesens tantummodo effusa est laetitia, sed per multos dies gratis et cogitationibus et sermonibus renovata, Liv.: quibus Damasippi mors laetitiae fuerat, Fr. gemacht hatte, Sall.: u. so quae victoria tantae fuit Atticis laetitiae, ut etc., Nep.: illum ingens cura atque laetitia simul occupavere (erfaßten), Sall.: tantā laetitiā perfundi, quantā etc., Cic.: magna laetitia nobis est, cum (al. quod) te etc., es ist für uns eine gr. Fr., daß usw,. Sall. – Plur., alci dare demeritas laetitias, Plaut.: omnibus laetitiis laetum esse, Caecil. com. fr.: torpor expulit ex omni pectore laetitias, Catull. – bei Dichtern für Liebesglück, Prop. 1, 11, 12; 2, 6, 32. – II) obj., u. zwar übtr., 1) die freudige Erscheinung, der fröhliche Anblick, die Anmut, Schönheit, membrorum, Stat. Theb. 6, 571 sq.: laetitia et pulchritudo orationis, Tac. dial. 20: laetitia nitorque nostrorum temporum, Tac. dial. 21. – 2) der üppige Wuchs, die Fruchtbarkeit, loci (Ggstz. exilitas loci), Colum. 4, 21, 2: trunci, Colum. 4, 24, 12: pabuli, Iustin. 44, 4, 14. – / Nbf. laetitiēs, angef. von Verg. de nom. § 5 (Class. auct. ed. Mai 5, 9).

Latin > Chinese

laetitia, ae. f. :: 喜。樂。— humi 肥地。Omnibus laetitiis laetum esse 不勝樂。