ἔγκοπος

English (LSJ)

ον,

   A wearied, AP6.33 (Maec.), LXX Jb.19.2, Is.43.23.    II wearisome, ib.Ec.1.8.    III interrupted, checked, πρᾶξις Cat.Cod.Astr.2.161. Adv. -πως Phld.Rh. 1.23 S.

German (Pape)

[Seite 709] ermüdet, ermattet; ἴχνος Qu. Maec. 7 (VI, 33); D. L. 4, 50; – ermüdend, LXX.

Greek (Liddell-Scott)

ἔγκοπος: -ον, κοπώδης, δυσχερής, κατάκοπος, Ἀνθ. Π. 6. 33, Ἑβδ. (Ἰὼβ ΙΘ΄, 2, Ἠσαΐ. 43, 23). ΙΙ. «δυχερής» (Ἡσύχ.), Ἑβδ. (Ἐκκλ. Α΄, 8).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui brise, fatigant;
2 fatigué.
Étymologie: ἐγκόπτω.