παράπτωμα
Σέβου τὸ θεῖον μὴ ‘ξετάζων, πῶς ἔχει → Venerare numen: quid sit, noli quaerere → Die Gottheit ehre ohne Prüfung ihres Tuns
English (LSJ)
ατος, τό,
A false step, slip, blunder, Plb.9.10.6, Phld. Herc.1251.14 (pl.), Longin.36.2. 2 defeat, D.S.19.100. 3 transgression, trespass, LXX Ez.14.13,al., Ev.Matt.6.14, Ep.Gal.6.1, al. 4 error in amount of payments, PTeb.5.91 (ii B.C.).
German (Pape)
[Seite 496] τό, Fall daneben, Versehen, Verstoß, Pol. 9, 10, 6 u. a. Sp., wie Matth. 6, 14; Niederlage, D. Sic. 19, 100.
Greek (Liddell-Scott)
παράπτωμα: τό, σφάλμα, πταῖσμα, Πολύβ. 9.10,6, Λογγῖν. 36.2. 2) ἧττα, Διόδ. 19. 100. 3) παράβασις, ἁμάρτημα, Ἑβδ. (Ἰεζεκιὴλ ΙΔ΄, 13), Εὐαγγ. κ. Ματθ. Ϛ΄, 14, Ἐπιστ. πρὸς Γαλάτ. Ϛ΄,1, κ. ἀλλ.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
1 échec, revers;
2 faute, erreur;
3 dérogation, violation.
Étymologie: παραπίπτω.
