οντότητα
From LSJ
τῶν δ᾽ ὀρθουμένων σῴζει τὰ πολλὰ σώμαθ᾽ ἡ πειθαρχία → But of those who make it through, following orders is what saves most of their lives (Sophocles, Antigone 675f.)
Greek Monolingual
η (ΑΜ ὀντότης) [[ον, όντος]]
1. η αφηρημένη έννοια του όντος, ύπαρξη, υπόσταση, το είναι
2. πραγματικότητα, αλήθεια
νεοελλ.
1. καθετί το οποίο αποτελεί την ουσία ενός πράγματος
2. (κατ' επέκτ.) η ίδια η ουσία
3. το ίδιο το υπάρχον, η αυτοτελής ύπαρξη, η ατομική αυθυπαρξία, η ατομικότητα, η προσωπικότητα («είναι άνθρωπος χωρίς οντότητα»)
4. (λογ.) καθετί που έχει ύπαρξη, αλλά είναι απροσδιόριστο ως προς το ποιόν και τις σχέσεις του.
