πολύγνωμος
From LSJ
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
Greek Monolingual
-η, -ο / πολύγνωμος, -ον ΝΜΑ
νεοελλ.
1. αυτός που έχει πολλές γνώμες
2. αυτός που έχει πολλές και διαφορετικές γνώμες πάνω σε ένα θέμα και δεν μπορεί να αποφασίσει, αναποφάσιστος («πάρε μια απόφαση, μην είσαι πολύγνωμος»)
αρχ.
πολυγνώμων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -γνωμος (< γνώμη < θ. γνω- του γιγνώσκω), πρβλ. διχό-γνωμος, ευθύ-γνωμος].
