συμπαθώ
ἐν μὲν γὰρ ταῖς ἐπιστολαῖς αὐτοῦ οὐδὲ μνήμην τῆς οἰκείας προσηγορίας ποιεῖται, ἢ πρεσβύτερον ἑαυτὸν ὀνομάζει, οὐδαμοῦ δὲ ἀπόστολον οὐδ' εὐαγγελιστήν (Eusebius, Demonstratio evangelica 3.5.88) → For in his epistles he doesn't even make mention of his own name — or simply calls himself the elder, but nowhere apostle or evangelist.
Greek Monolingual
συμπαθῶ, -έω, ΝΜΑ, και συμπαθάω Ν συμπαθής
1. συμμερίζομαι τον πόνο και τη θλίψη του άλλου, συμπονώ, συμπάσχω
2. εκδηλώνω ενδιαφέρον για κάτι, περιβάλλω με συμπάθεια
νεοελλ.
τρέφω ερωτικά αισθήματα
νεοελλ.-μσν.
(μόνον ο τ. συμπαθάω) παρέχω συγνώμη σε κάποιον για κάτι, συγχωρώ («συμπάθα με αν σέ πλήγωσα»)
αρχ.
έχω τα ίδια αισθήματα με κάποιον άλλο, βρίσκομαι σε κατάσταση συμπάθειας σε σχέση με κάποιον άλλο («δοκεῑ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα συμπαθεῑν ἀλλήλοις», Αριστοτ.).
