ὄρμενος

From LSJ
Revision as of 21:25, 7 July 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "Πολυδ." to "Πολυδ.")

Οὐδεὶς ἀνίας χρήματα δοὺς ἐπαύσατο → Nullum e maerore exemit data pecunia → Mit Geld hat keiner noch beendet eine Qual

Menander, Monostichoi, 439
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὄρμενος Medium diacritics: ὄρμενος Low diacritics: όρμενος Capitals: ΟΡΜΕΝΟΣ
Transliteration A: órmenos Transliteration B: ormenos Transliteration C: ormenos Beta Code: o)/rmenos

English (LSJ)

or ὅρμενος, ὁ,

   A shoot, sprout, or stem, stalk, = ἀσφάραγος 11, esp. = κραμβοσπάραγον, Diph. Siph. ap. Ath.2.62f, Hsch.: pl. ὄρμενοι Poll.6.61 ; but also ὄρμενα Posidipp.24, cf. Phryn.PSp.67 B., EM 161.4 ; dat. pl., Jul.Or.5.176a. (Cf. ὄρμενος, aor. part. Med. of ὄρνυμι.)

German (Pape)

[Seite 381] oder ὅρμενος, ὁ (ορ), Schoß, Stiel, Stengel, im plur. ὄρμενα, τά, Phryn. p. 111; τῶν λαχάνων αἱ ἄκανθαι ὄρμενα καλοῦνται, bes. vom Kohl, Ath. II, 62 e u. VLL.

Greek (Liddell-Scott)

ὄρμενος: ἢ ὅρμενος, ὁ, βλαστός, ἢ καυλός, Ἀθήν. 62F. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «ὄρμενος· οἱ μὲν τῆς κράμβης τὸ ἐντὸς κύημα. οἱ δὲ τὸν ἄγριον ἀσπάραγον. ἄλλοι πᾶν τὸ ἐκκεκαυλημένον»· ― πληθ. ὄρμενοι, Πολυδ. Ϛϳ. 61· ἀλλ’ ὡσαύτως ὄρμενα, Ποσείδιππος ἐν «Συντρόφοις» 2, πρβλ. Α. Β. 38, Ἐτυμολ. Μέγ. 161. 3. (Πρβλ. ὄρμενος, μετοχ. μέσ. ἀορ. τοῦ ὄρνυμι.)

French (Bailly abrégé)

part. ao. Moy. sync. de ὄρνυμι.

English (Autenrieth)

see ὄρνῦμι.

Greek Monotonic

ὄρμενος: μτχ. Μέσ. αορ. βʹ του ὄρνυμι.

Russian (Dvoretsky)

ὄρμενος: эп. part. aor. 2 med. к ὄρνυμι.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m., pl. also
Meaning: shoot, stalk, stick, esp. of cabbage and asparagus (Diph. Siph. a. Posidipp. [IIIa] in Ath.);
Other forms: (ὅρ-).
Derivatives: ὀρμενόεις with a (lang) stalk (Nic.); ἐξ-ορμενίζω ὄρμενα ἐκβάλλειν, to put forth shoots (S. Ichn. 275 [uncertain], Nicostr. Com., Phryn., Poll.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Formally identical with the ptc. aor. of ὄρνυμι, which may be also semantically possible; cf. ἔρνος. (S. also ὀρόδαμνος.)

Frisk Etymology German

ὄρμενος: {órmenos}
Forms: (ὅρ-)
Grammar: m., pl. auch -α
Meaning: ‘Schoß, Stiel, Stengel, bes. des Kohls und des Spargels’ (Diph. Siph. u. Posidipp. [IIIa] bei Ath. u.a.);
Derivative: ὀρμενόεις ‘mit (langem) Stengel’ (Nik.); ἐξορμενίζω ὄρμενα ἐκβάλλειν, Schosse aussenden (S. Ichn. 275 [unsicher], Nikostr. Kom., Phryn., Poll.).
Etymology : Mit dem Ptz. Aor. von ὄρνυμι formal identisch, was auch semantisch möglich ist; vgl. ἔρνος. S. indessen auch ὀρόδαμνος.
Page 2,419