πολυωπής
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ές, (ὀπή) A with many holes or meshes, λίνον AP6.27 (Theaet.); ὀθόνης κόλπος Nic. Al.323; πολυωπέες ὄμπναι, i.e. honeycombs, ib.450:—late poet. fem. πολυωπέτις, ιδος, Max.584. II (ὤψ) many-eyed, ποιμένα τοῦ Ἄργου -έστερον Eun.Hist.p.266 D.
German (Pape)
[Seite 678] ές, = πολυωπός; λίνον Theaet. Schol. 1 (VI, 27); Nic. Al. 323.
Greek Monolingual
(I)
-ές, και ποιητ. τ. θηλ. πολυωπέτις, -ιδος, Α
αυτός που έχει πολλές οπές, πολυωπός («ἰχθυοβόλον πολυωπές... λίνον», Ανθ. Παλ.].
[ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. τ. του πολυωπός, κατά τα σιγμόληκτα].
(II)
-ές, Α
αυτός που έχει πολλούς οφθαλμούς («ποιμένα του Ἄργου πολυωπέστερον», Ευνάπ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -ωπής (< ὄπωπα), πρβλ. οξυ-ωπής, με έκταση λόγω συνθέσεως].
Greek Monotonic
πολυωπής: -ές, = το επόμ., σε Ανθ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολυωπής -ές [πολύς, ὤψ] met veel mazen:. ἰχθυβόλον πολυωπές een veelmazig visnet AP 6.27.1.
Russian (Dvoretsky)
πολυωπής: Anth. = πολυωπός.
