βαλμός
συνετῶν μὲν ἀνδρῶν, πρὶν γενέσθαι τὰ δυσχερῆ, προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ θέσθαι → it is the part of prudent men, before difficulties arise, to provide against their arising; and of courageous men to deal with them when they have arisen
English (LSJ)
ὁ, A = στῆθος, Hsch., Suid. βαλοιτήσειρον· παρὰ τὸ διεστραμμένον εἶναι τοὺς πόδας, Hsch.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ pecho Hsch., Sud.
Greek Monolingual
ο (Μ βαλμός) βάλλω
η τοποθέτηση.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m. (n.?)
Meaning: στῆθος H.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Unknown. Acc. to Grošelj Živa Ant. 3, 196 Pre-Gr. For the suffix cf. λαιμός. Fur. 172, 178 compares convincingly φαλὸν τὸ στερεὸν κύκλωμα τοῦ στέρνου H.The variation points to Pre-Gr.
Frisk Etymology German
βαλμός: {balmós}
Meaning: στῆθος H.
Etymology : Unerklärt. Nach Grošelj Živa Ant. 3, 196 vorgriechisch. Zum Suffix vgl. λαιμός und andere Körperteilnamen.
Page 1,217
