κάλτιος
τὸ ἀγαθὸν αἱρετόν· τὸ δ' αἱρετὸν ἀρεστόν· τὸ δ' ἀρεστὸν ἐπαινετόν· τὸ δ' ἐπαινετὸν καλόν → what is good is chosen, what is chosen is approved, what is approved is admired, what is admired is beautiful
English (LSJ)
ὁ, Sicil. form of Lat. A calceus, shoe, Rhinth.5, Plu.Aem.5, 2.813e, Edict.Diocl.9.7:—κάλτοι· ὑποδήματα κοῖλα, ἐν οἷς ἱππεύουσι, Hsch.:—καλίκιοι, Plb.30.18.3 codd.:—κάλσιοι, Gloss.
German (Pape)
[Seite 1314] = καλίκιος, Rhinth. bei Poll. 7, 90; B. A. 101 erkl. τὸ ὑπόδημα, es ist der eigentlich griechische Ausdruck für die röm. Fußbedeckung. – Die Form καλτίκιος, die sich einige Male bei Plut. findet, ist verderbt, vgl. Aem. P. 5 Pomp. 24.
Greek (Liddell-Scott)
κάλτιος: ὁ, Σικελικὸς τύπος τοῦ calceus, εἶδος ὑποδήματος, Ρίνθων παρὰ Πολυδ. Ζ΄, 90, πρβλ. Πλουτ. Αἰμίλ. 5., 2. 813Ε· ― παρὰ Πολυβ. 30. 16, 3, ἔχομεν τὸν ἀμφίβολον τύπον καλίκιοι· καὶ παρὰ Πλουτ. 2. 465Α, καλτίκιοι. Τὸ κυρίως Ἑλληνικὸν ὄνομα τοῦ εἴδους τούτου τοῦ ὑποδήματος ἦτο ὑπόδημα κοῖλον. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «κάλτοι· ὑποδήματα κοῖλα, ἐν οἷς ἱππεύουσι».
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
c. καλτίκιος.
Greek Monolingual
κάλτιος, ὁ (Α)
είδος κοίλου υποδήματος τών Ρωμαίων, κατόπιν και τών Βυζαντινών, που αποτελούσε την απαραίτητη εθνική υπόδηση κάθε Ρωμαίου πολίτη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Σικελικής προελεύσεως < λατ. calceus < calx, calcis «φτέρνα»].
Greek Monotonic
κάλτιος: ὁ, Σικελικός τύπος του Λατ. calceus, υπόδημα, παπούτσι, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
κάλτιος: ὁ (лат. calceus) (римская) обувь Plut.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κάλτιος -ου, ὁ [Lat. calceus] schoen.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: shoe (Rhinth., Plu., Edict. Diocl.); also κάλτοι (for κάλτ<ι>οι?) ὑποδήματα κοῖλα, ἐν οἷς ἱππεύουσι H.
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Lat.
Etymology: - Sicilian LW [loanword] from Lat. calceus (καλίκιοι Plb. 30, 18, 3).
Middle Liddell
κάλτιος, ὁ,
Sicil. form of Lat. calceus, a shoe, Plut.
Frisk Etymology German
κάλτιος: {káltios}
Forms: auch κάλτοι (für κάλτ<ι>οι?)· ὑποδήματα κοῖλα, ἐν οἷς ἱππεύουσι H.
Grammar: m.
Meaning: Schuh, Halbstiefel (Rhinth., Plu., Edict. Diocl.);
Etymology : Sizilisches LW aus lat. calceus mit Suffixtausch (καλίκιοι Plb. 30, 18, 3). Nicht mit v. Blumenthal Glotta 18, 149f. aus osk. *calc-tios.
Page 1,768
