γελοιάζω
μοχθεῖν τε βροτοῖσ(ιν) άνάγκη → and you mortals must endure trouble (Euripides' Hippolytus 208)
English (LSJ)
only pres., A jest, LXX Ge.19.14, Aristarch. ap. Ath.2.39e, Plu.2.231c, Arr.Epict.3.16.4, Jul.Caes.306b, Procop.Arc.9.
German (Pape)
[Seite 479] lächerliche Dinge sagen, Spaß machen, καὶ σκώπτειν Aristarch. bei Ath. II, 39 e; Plut. u. a. Sp.; nach Möris hellenistische Form.
Greek (Liddell-Scott)
γελοιάζω: μόνον κατ’ ἐνεστ., χαριεντίζομαι, λέγω ἀστεῖα, σκώπτω, Ἀρίσταρχ. παρ’ Ἀθην. 39Ε, Πλούτ. 2. 231C.
French (Bailly abrégé)
seul. prés.
plaisanter, faire le bouffon.
Étymologie: γέλοιος.
Spanish (DGE)
bromear ἔδοξεν δὲ γελοιάζειν ἐναντίον τῶν γαμβρῶν αὐτοῦ LXX Ge.19.14, σκώπτειν καὶ γ. Ath.39e, cf. Plu.2.231c, Arr.Epict.3.16.4, Poll.5.161, 6.122, 9.148, Moer.119, Iul.Caes.306b, Gr.Nyss.Eun.2.523, Procop.Arc.9.15, Hsch.s.u. γελυνμάξαι.
Greek Monolingual
γελοιάζω (AM) γελοίος
λέω αστεία, σκώπτω.
Russian (Dvoretsky)
γελοιάζω: шутить, балагурить Plut.
