Πελασγικός
αἰθὴρ δ᾽ ἐλαφραῖς πτερύγων ῥιπαῖς ὑποσυρίζει (Aeschylus, Prometheus Bound 126) → The bright air fanned | whistles and shrills with rapid beat of wings.
English (LSJ)
ή, όν, Pelasgian, Ζεῦ ἄνα Δωδωναῖε, Πελασγικέ Il.16.233; τὸ Πελασγικὸν Ἄργος 2.681, cf. Hdt.1.56, Str.5.2.4, 9.5.15; = Argive, E. Ph. 107:—also Πελάσγιος, A.Supp.634 (lyr.), E. IA1498 (lyr.): fem. Πελασγίς, ίδος, Hdt.7.42, A.R.4.243; Πελασγιάς, άδος, Call. Lav. Pall.4:—Πελασγίη, ἡ, = Ἑλλάς, Hdt.2.56; cf. πελαργικός ΙΙ.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
I. adj. des Pélasges, pélasgique;
II. subst. τὸ Πελασγικόν (τεῖχος);
1 enceinte des Pélasges, partie NO des murs de la citadelle d'Athènes;
2 la campagne de ce côté de la citadelle.
Étymologie: Πελασγοί.
English (Autenrieth)
Pelasgic, epithet of Zeus in Dodōna, Il. 16.233; see also Ἄργος.
Russian (Dvoretsky)
Πελασγικός:
1) пеласгический Hom.;
2) поэт. = аргосский Eur.
Middle Liddell
Πελασγικός, ή, όν [from Πελασγός
Thessalian, but later for Argive, Eur.:—so Πελάσγιος, η, ον, Aesch., Eur.
