ἀποστομόω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
A stop the mouth of, Cerc.11.7: hence, block, stop up, τὰς διώρυχας Plb.Fr.117. II = ἀποστομίζω 1, ὅπλα ἀπεστομωμένα τὰς ἀκμάς D.H.6.14, cf. Luc.Tim.10.
Spanish (DGE)
1 cerrar la boca Cerc.9.7
•bloquear, obturar τὰς διώρυχας Plb.Fr.117
•taponar ἀγγεῖον Gal.10.512.
2 embotar, reducir el filo (ὅπλα) ἀπεστομωμένα τὰς ἀκμάς D.H.6.14
•fig. de los rayos de Zeus ἀπεστομωμέναι εἰσὶ δύο ἀκτῖνες Luc.Tim.10.
German (Pape)
[Seite 327] 1) dasselbe, ὅπλα ἀπεστομωμένα τὰς ἀκμάς Dion. Hal. 6, 14; vom Blitz des Jupiter, Luc. Tim. 10. – 2) den Mund verschließen; übh. verstopfen, διώρυγας Pol. frg. gr. 26.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
émousser.
Étymologie: ἀπό, στομόω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποστομόω: κλείω τὸ στόμα τινός, κλείω, φράττω, Πολύβ. Ἀποσπ. 26· ἀντίθετον τῷ ἀναστομόω. ΙΙ. = ἀποστομίζω 1, ὅπλα... ἀπεστομωμένα Διον. Ἁλ. 6.14: μεταφ. Λουκ. Τίμ. 10.
Russian (Dvoretsky)
ἀποστομόω:
1) затыкать (διώρυγας Polyb.);
2) притуплять (ἀκτῖνες ἀπεστομωμέναι Luc.).