φιλορώμαιος
χλανίσι δὲ δὴ φαναῖσι περιπεπεµµένοι καὶ µαστίχην τρώγοντες, ὄζοντες µύρου. τὸ δ’ ὅλον οὐκ ἐπίσταµαι ἐγὼ ψιθυρίζειν, οὐδὲ κατακεκλασµένος πλάγιον ποιήσας τὸν τράχηλον περιπατεῖν, ὥσπερ ἑτέρους ὁρῶ κιναίδους ἐνθάδε πολλοὺς ἐν ἄστει καὶ πεπιττοκοπηµένους → Dressed up in bright clean fine cloaks and nibbling pine-thistle, smelling of myrrh. But I do not at all know how to whisper, nor how to be enervated, and make my neck go back and forth, just as I see many others, kinaidoi, here in the city, do, and waxed with pitch-plasters.
English (LSJ)
α, ον, a friend to the Romans, SIG804.12 (Cos, i A. D.), IPE2.34.8 (Panticapaeum, iii A. D.), Str.14.2.5, Plu.Crass. 21, etc. The accent φιλορωμαῖος, found in EM396.45, etc., is condemned by Hdn.Gr.1.133 (φιλορρώμαιος occurs as v.l. in codd.).
German (Pape)
[Seite 1284] die Römer liebend, Römerfreund, Plut. Crass. 21, öfter.
Russian (Dvoretsky)
φιλορώμαιος: ὁ друг или приверженец римлян Plut.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλορώμαιος: -α, -ον, ὁ φιλῶν τοὺς Ρωμαίους, φίλος αὐτῶν, Συλλ. Ἐπιγρ. 2108b c, 2122 κἑξ., Στράβ. 652, Πλούτ., κλπ. Ὁ τονισμὸς φῐλορωμαῖος, ἀπαντῶν ἐν τῷ Μ. Ἐτυμ. 396, 45, ἀποδοκιμάζεται ὑπὸ τοῦ Ἀρκαδ. ἐν σ. 43, 9., 86 13· ἡ κατὰ τὴν γραμματ. ἀναλογίαν γραφὴ φιλορρώμαιος δὲν ἀπαντᾷ τοσοῦτον συχνάκις ὅσον ἡ διὰ τοῦ ἁπλοῦ ρ. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 328.
Greek Monolingual
-αία, -ον, και φιλορ- (ρ)ωμαῖος, -αία, -ον, Α
αυτός που αγαπά τους Ρωμαίους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + Ῥωμαῖος].
